Sürgün Çocuklar

Kitap Adı: Sürgün Çocuklar

Yazar: Margaret Peterson Haddix

Yayınevi:  Go! Kitap

Sayfa Sayısı: 307

Arka Kapak;

Yetim Değilmişiz Meğer…

Daha küçücük birer bebekken Fred adındaki yetişkinler tarafından güvenlikleri için anne ve babalarının yanından alınıp Fredkent'e getirilen çocuklardan biri olan Rosi, geçen on iki yılın ardından küçük kardeşi Bobo ve diğer çocuklarla birlikte ailelerinin yanına geri gönderileceklerini haber alır. Bir yandan yıllar sonra gerçek evlerine, gerçek anne ve babalarına kavuşacakları için heyecanlanırken bir yandan da alıştıkları hayatı ve Fred anne-babalarını bırakacakları için üzülüp endişelenen Rosi, yeni evlerine vardıklarında endişelerinde pek de haksız olmadığını görür. Yıllardır ayrı kaldıkları yuvaları hiç de beklediği gibi değildir, gerçek anne ve babaları da öyle. Fredler tarafından, diğer tüm çocuklar gibi, sonsuz bir anlayış ve şefkatle büyütülen Rosi, gerçek anne ve babasının ona düşman gibi davranıp şiddete başvurmaktan hiç çekinmediği bu ürkütücü yerde küçük kardeşi Bobo'yu korumaya ve gerçekte neler olup bittiğini ortaya çıkarmaya kararlıdır. Ne var ki gerçekler on iki yaşındaki bir çocuğun anlayamayacağı kadar korkunçtur.

(Tanıtım Bülteninden)

Kitap Hakkındaki Yorumum;

Sürgün Çocuklar #kitap yorumu.

En büyükleri 12 yaşında olan çocuklar Fredler ile beraber yaşıyor. Fredler -nasıl desem- o kadar iyi ki ,işte bu garip, insan şaşırıyor. Diyelim birini gıdıklayacaksın, önce sorman gerekiyor. Salak, aptal gibi aşağılayıcı laflar kullanamazsın. Bu çocuklara dediğim gibi Fredler bakıyor, ailelerinden alınmışlar. Baş karakterimiz 12 yaşındaki Rosi , küçük kardeşi Bobo ve diğer çocuklar ailelerinin yanlarına dönecekleri öğreniyor ancak tedirginler. Çünkü doğar doğmaz bebekler ailelerinin yanlarından zorla alınmış. Bir uçak yolculuğu ile ailelerine dönen çocuklar şok üzerine şok geçiriyor. Resmen kendi çocuğunu aileler kapıyor. Ve Fredkenttekinin aksine gerçek hayatla bir anda karşılaşıyorlar. Aileleri ile aralarında duygusal bağ olmadığı için anne bile diyemiyor Rosi. Ne kadar kötü görünse de kimsenin anlatmadığı 12 yıl önceki olay gün yüzüne çıkıyor hafiften. Kitabı okurken hep aklımı kurcalayan şey ne oldu 12 yıl önce ve neden? Olduğuydu. Göz olayı bir garip gelse de sonu beni öldürdü. Hayatımda evet kesin olarak söylüyorum ki böyle bir son okumadım ya ne olurdu bir cümle daha yazsaydın sevgili yazarcığım. Çok heyecanlı yerde bitti ve bu beni çıldırttı ben arka sayfada devamı var mı diye çırpınıp durdum. Böyle bitemez ya heyecanım yükseldi tam en uç noktasındaydı bir anda paaat! bitti. 😕 nedeeeeeeeen? Nedenn? Neyse kendime gelmem lazım ama neden? 😅😂😊 devamı mutlaka olmalı olcak yani. Genel olarak bilinir düzeyde başladı okurken sürükleyiciliği arttı ve sonu çok iyiydi.