Damızlık Kızın Öyküsü

Kitap Adı: Damızlık Kızın Öyküsü 

Yazar: Margaret Atwood

Yayınevi:  Doğan Kitap

Sayfa Sayısı: 384
Puanım: 5/5

Arka Kapak;

Hiç kimsenin yüreği mükemmel değildir.

“Biz iki bacaklı rahimleriz, hepsi bu.”

Kadın, “bunaltıcı düşlerden uyandığı” bir sabah, hiçliğe dönüşmüş olarak buldu kendini. Artık bir adı yoktu, düşüncesi, benliği, arzusu yoktu ama bir rahmi vardı. Yaşamını kolonilere sürülmeden, öldürülmeden, Damızlık Kız olarak sürdürmesini sağlayan rahmi. Artık âşık olmayacaktı, sevmeyecekti, onaylanmış bir dilin ötesine geçmeyecekti. Duvarlara asılmış sıra sıra cesetler, tek gerçeğin savaş ve üreme olduğunu hatırlatıyordu. Özgürlük hatırlanmayacak kadar uzaktaydı…

Margaret Atwood’un başyapıt niteliğindeki feminist distopyası Damızlık Kızın Öyküsü, bütün distopyalar gibi geleceğe dair bir paranoyayı değil, içinde yaşadığımız gerçeğin ta kendisini dile getiriyor. Erkek egemen muhafazakâr bir rejimin üremeyle sınırlandırdığı, mahrem örtülerin  ardına gizlediği kadın bedenleriyle bize aşina gelen bir gerçeğin.

Anlatılan bizim hikâyemizdir!

Tanıtım Yazısı

Kitap Hakkındaki Yorumum;

🌟

   Mükemmeldi. Herkes okumalı diye düşünüyorum. Beni bu kadar içine çeken kitap oldu mu ? Hayır. 

Kesinlikle listenize ekleyin!!!

Öncelikle dizisini izlemek istediğim için kitabı aldım. İyi ki de aldım diyorum , iyi ki okudum bu mükemmel kitabı. Okurken içimde korkuya kapılmadım değil. Distopik ütopya olsa da bence bu korku ütopyası. Kimse böyle bir yaşamı istemez ve hak etmez. Sonuçta yaşam bizlere bir kere veriliyor. 

ABD hükümeti yok oluyor ve Yakup'un Oğulları yönetime el koyuyor. Kadınların çalışması yasaklanıyor sonra kadınların paralarına el koyuluyor. Gilead yönetimi başlıyor. Kadınlar da sınıflara ayrılmış durumda. Çocuk doğuramayacak yaşta olanlar ya da kısır olanlar Marthalar, bunlar yeşil giyiyorlar. Teyzeler ise Damızlık Kızların eğitimi ile ilgileniyor ve kahverengi giysiler giyiyorlar. Damızlık Kızların  tek görevleri ise çocuk doğurmak , bu kadınlar kırmızı elbiseler giyip yüzlerini kırmızı peçeler ile kapatıyorlar.

Adınızı bile unutmaya başladığınızı düşünsenize, zaten adınızı söyleyemezsiniz bile siz sadece altında yaşadığınız erkeğin adıyla anılırsınız. Misal Fredinki. Her şeyi giyemezsiniz yüzünüzü açamazsınız. Her an ölü bedenlere katılıp bir yerden asılabilirsiniz. Çünkü siz önemli değilsiniz. Sadece rahimleriniz önemli. 

    " Biz iki bacaklı rahimleriz hepsi bu."

"Ama bu doğru değil, hiç kimse seks yoksunluğundan ölmez, aşkın yokluğudur bizi öldüren. Burada sevebileceğin kimse yok, sevebileceğim bütün insanlar ya ölü ya da başka bir yerdeler. Nerede olduklarını kim bilebilir ya da şimdi adlarının ne olduğunu? Hiçbir yerde de olmayabilirler, tıpkı benim onlar için olmadığım gibi. Bende kayıp bir kişiyim."